Kryzys surowcowy

System rozrósł się do rekordowego rozmiaru nienotowanego nigdy w historii ludzkości. Sen o globalnej wiosce stał się jawą, a wzajemne zależności osiągnęły apogeum możliwości i wbrew oczekiwaniom izolacjonistów, nadal się pogłębiają. Nie ma dziś samowystarczalnych, a na każdego monopolistę istnieje marchewka lub kijek, wprowadzające ponownie w ruch koła zębate wymiany. Mechanizm jednak coraz częściej zacina się, nie zawsze jest efektywny i wydajny, a jego niedoskonała dystrybucyjna rola objawia się za każdym razem gdy dochodzi do kryzysu. System nie działa w próżni, obraca bowiem surowcami niezbędnymi do jego utrzymania i wzrostu, a każde wahanie w ich dostawach pogłębia obawy o bezpieczeństwo, ciągłość biznesu i przyszłość społeczeństw.